กระปุกความรู้สึก

เวลาที่ฉันคิดถึงคุณ จะเอาเหรียญหยอดลงออมสินเสมอ
ทำอย่างนี้ทุกครั่งทีคิดถึง ทุกวัน ทุกวัน
เวลาผ่านไป
ฉันเริ่มทีจะลืมหยอดเหรียญลงออมสินิย่างเคย
......เหมือนกับที่ฉันลืมคิดถึงคุณ......
และฉันก้อเริ่มหยอดเหรียญไส่ออมสินิกครั่ง
แต่จำนวนของเหรียญมากขึ้นกว่าเดิม
ฉันถือเอาว่าเป็นการชดเชยทีฉัน...นอกใจคุณ
จำนวนเหรียญเพิ่มขึ้นทุกครั่ง..ทุกครั่งที่ฉันทำผิดกับคุณ
ฉันยังคงยอดเหรียญอยู่เรี่อยๆไมเคยลืมแม้แต่ครั่งเดียว
... เหมือนกับทีฉันไม่เคยอยุดนอกใจคุณ และแล้ว...ออมสินของฉันไม่สามารถไส่เหรียญลงไปได้อีก มันเต็มแน่น และหนักอึ้งไปด้วยเหรียญของสองความรู้สึกทีปะปนกัน ฉันเทลงทั่งหมด ...และเริ่มนับ1…2….3…. 4 …จากความคิดถึงคุณในตอนแรก… 1…2….3……4 และนี่คือที่ฉันนอกใจคุณทั้งสองส่วนแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด ส่วนที่ฉันคิดถึงคุณมันดูกะจ้อยร่อยเสียจริง…เมื่อเทียบกับที่ฉันนอกใจคุณ
และ พอเอาสองส่วนมารวมกัน อืม…มากกว่าตอนที่เป็นแค่ส่วนเดียวอีกแน่ะ ฉันเลือกเก็บความรู้สึกแค่อย่างใดอย่างหนึ่งไว้ไม่ได้หรอก… เพราะถ้าฉันไม่นอกใจคุณเหรียญก็จะไม่มีทางมากและเต็มออมสินเร็วขนาดนี้ แต่ถ้าฉันไม่คิดถึงคุณ…ก็จะไม่มีจุดเริ่มต้นที่ทำให้ฉันได้หยอดเหรียญอัน แรก…
จริงสิ…. ฉันลืมคิดถึงคุณไปนานเท่าไหร่แล้วนี่!!!
ฉันเริ่มหยอด เหรียญใหม่อีกครั้ง เมื่อฉันคิดถึงคุณ……ฉันก็จะหยิบเหรียญหยอดลงไปในออมสิน และเมื่อฉันนอกใจคุณฉันก็หยอดเหรียญลงไปเช่นกัน แต่คนละเวลา คนละความรู้สึก ถึงแม้จะเป็นออมสินใบเดียวกัน แต่ความรู้สึกของแต่ละเหรียญที่ใส่ลงไป….ไม่ใช่อย่างเดียวกัน ออมสินของฉันก็เต็มเร็วกว่าเดิมโดยที่ฉันไม่ต้องเสียความรู้สึกใดๆไป ยังคงหยอดเหรียญเสมอ เมื่อคิดถึงคุณ และไม่เคยลืมอีก และเช่นกันกับที่ยังคงหยอดทุกครั้งเมื่อฉันนอกใจคุณ
ความรู้สึก…ไม่จำ เป็นต้องมีเพียงแค่หนึ่งเดียวเหมือนกับที่ฉันใส่ความรู้สึกสองอย่างลงออมสิน ไปพร้อมเหรียญ ฉันไม่ได้ละเลยที่จะคิดถึงคุณอีกต่อไป และในขณะเดียวกันจิตใจของฉันก็ยังคงโบยบินได้ตามปรารถนาของหัวใจโดยที่ ทุกอย่างก็ยังคงดำเนินไปอย่างลงตัว